Ikus-entzunezkoen itzulpenek edo azpitituluek esparru horretan aritutako norbaiten lana ezinbesteko egiten duten ezaugarriak dituzte.
Batetik, ikus-entzunezkoek ezartzen duten erritmoa dago. Horretarako, programa zehatzak erabiltzen dira. Guk baditugu.
Bestetik, itzulpengintzak berez dituen zailtasunari mezuak egokitzea, erregistroei eustea eta hitz-jokoak berriz sortzea ere gehitu behar zaizkie.
Horrez gain, hitzaldiak idatziz jaso behar dira, eta eragileen denborekin sinkronizatu behar dira, argi gera dadin, baina naturaltasuna galdu gabe.
Eskarmentua dugu ikus-entzunezkoen hainbat motarekin: herri-administrazioetarako transkripzioak, arropa marken iragarkiak, bideo kulturalen aurrerakinak, etab.